نجس شده است، اگر انسان شك كند كه آيا سگ آن را ليسيده يا در آن آب خورده است يا نه، نياز به خاك‌مال كردن ندارد.

240- دو چيزى كه انسان نمى‌داند كداميك از آنها پاك و كداميك نجس است، اگر چيز پاكى با رطوبت به يكى از آنها برسد نجس نمى‌شود.

احكام نجاسات:

241- بدن و لباس نمازگزار و همچنين محل قرار گرفتن پيشانى او در حال سجده- به تفصيلى كه در بخش نماز بيان خواهد شد- بايد از نجاسات پاك باشد.

242- نجس كردن خطّ و ورق قرآن كريم حرام است، و اگر نجس شود، بايد فوراً آن را آب بكشند.

243- اگر جلد قرآن نجس شود، در صورتى كه بى احترامى به قرآن باشد بايد آن را آب بكشند.

244- گذاشتن قرآن روى عين نجس مانند خون و مردار- اگرچه عين نجس خشك باشد- حرام است، و برداشتن قرآن از روى آن واجب مى‌باشد.

245- نوشتن قرآن با مركّب نجس- اگرچه يك حرف هم باشد- حرام است، و اگر نوشته شود، يا بايد آن را آب بكشند، و يا به واسطه تراشيدن و مانند آن كارى كنند كه از بين برود.

246- اگر ورق قرآن يا چيزى كه احترام آن لازم است- مثل كاغذى كه اسم خدا يا پيغمبر يا سائر معصومين (عليهم السلام) بر آن نوشته شده است- در مستراح بيفتد، واجب است آن را بيرون بياورند و آب بكشند، اگرچه خرج داشته باشد؛ و چنانچه بيرون آوردن آن ممكن نباشد، نبايد تا زمانى كه يقين كنند كه آن ورق پوسيده است به آن مستراح بروند.

و نيز اگر تربت حضرت سيّد الشهدا (عليه السلام) در مستراح بيفتد و بيرون آوردن آن ممكن نباشد، تا وقتى كه يقين نكرده‌اند كه تربت به كلّى از بين رفته است نبايد به آن‌