92- لازم نيست مكلف با چيز مخصوصى عورت خود را بپوشاند، پس اگر مثلًا با دست هم آن را بپوشاند كافى است.

93- پوشانيدن رانها و موهاى اطراف عورت و مابين ناف تا زانو- بلكه تا نصف ساق- مستحب مى‌باشد.

94- ستر عورت در تاريكىِ مانع رؤيت و در جايى كه نابينا هست يا كسى در آن حضور ندارد واجب نيست.

95- اگر كسى در هنگام تخلّى شك كند كه ديگرى او را مى‌بيند يا نه، يا شك كند كه بيننده از كسانى است كه نگاهش به عورت او حرام است يا نه، بنابر احتياط واجب بايد عورت خود را بپوشاند.

چگونگى نشستن متخلّى:

96- در هنگام تخلّى نبايد طرف جلو بدن- يعنى شكم و سينه و زانوها- رو به قبله يا پشت به قبله باشد؛ و اگر طرف جلو بدن او رو به قبله يا پشت به آن باشد و عورت را به سمت ديگر برگرداند كفايت نمى‌كند؛ بلكه اگر طرف جلو بدن او رو به قبله يا پشت به آن نباشد، نبايد عورت را رو به قبله يا پشت به آن برگرداند.

و همچنين كسى كه به سبب عمل جراحى از پهلو بول و غائط مى‌كند نيز نبايد رو به قبله يا پشت به آن تخلّى نمايد.

97- بهتر است طرف جلو بدن در موقع شستن مخرج بول و غائط و هنگام استبراء- كه احكام آن بعداً گفته مى‌شود- رو به قبله يا پشت به آن نباشد.

98- اگر براى آنكه نامحرم او را نبيند يا به علت ديگر ناچار شود كه رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند مانعى ندارد.

99- بنابر احتياط واجب نبايد بچّه را وقت تخلّى رو به قبله يا پشت به قبله بنشانند؛ ولى اگر خود بچّه رو به قبله بنشيند جلوگيرى از او واجب نيست؛ هرچند بهتر است.

100- انحراف به سمت راست و چپ قبله در رفع حرمت كفايت مى‌كند، و لازم‌