اول:
تعقيبات مختصه، و منظور از اين تعقيبات اذكار و ادعيه و اعمالى است كه مختص به هر
يك از نمازها مىباشند، مانند تعقيبات مختص به نماز صبح كه محل خواندن آنها بعد از
نماز صبح است، و ذكر آنها به كتب ادعيه- مانند زاد المعاد و مفاتيح الجنان و ...-
موكول مىشود.
دوم:
تعقيبات مشتركه، و منظور از اين تعقيبات اذكار و ادعيهاى است كه اختصاص به نماز
خاصى ندارند، و خواندن آنها بعد از تمام نمازهاى پنجگانه به طور مشترك مستحب
مىباشد.
تعقيبات
مشتركه:
عمده
ادعيه و اذكار تعقيبات مشتركه عبارتند از:
اول-
تكبير:
1239-
گفتن تكبير به اين صورت است كه نمازگزار بعد از سلام مانند تكبيرات نماز دستهاى
خود را سه مرتبه بلند كند، و در هر مرتبه بگويد: «اللَّهُ اكْبَرُ».
دوم-
تسبيح حضرت فاطمه زهراء:
1240-
به فرموده جملهاى از علماء (رضوان اللَّه عليهم) گفتن اين تسبيح افضل تعقيبات
است، و روايت شده است كه: «خداوند عبادت نشده است به چيزى از تحميد، كه افضل باشد
از تسبيح فاطمه (عليها السلام)، و اگر چيزى افضل از آن بود حضرت رسول اكرم (صلّى
اللَّهُ عليه و آله) آن را به فاطمه طاهره هديه مىفرمود».
و
نيز منقول است كه: «تسبيح فاطمه (عليها السلام) همان ذكر كثيرى است كه خداوند
متعال در قرآن فرموده است: «اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً
كَثِيراً»[1].
و
همچنين از حضرت امام صادق (عليه السلام) روايت شده است كه فرمودند:
«تسبيح
فاطمه (عليها السلام) در هر روز بعد از هر نماز را بيشتر دوست دارم از آنكه هر روز
هزار ركعت نماز بخوانم».