1209-
در حال گفتن سلام نماز نيز نشستن به صورت اقعاء مكروه است، بلكه أحوط ترك آن است،
مخصوصاً بر طبق تفسير دوم، كه در فقره (1136) گذشت.
خِلَل
و شك در سلام نماز:
1210-
اگر نمازگزار سلام نماز را فراموش كند، و پيش از بهم خوردن صورت نماز يادش بيايد،
و كارى هم كه عمدى و سهوىِ آن نماز را باطل مىكند- مثل پشت به قبله كردن- انجام
نداده باشد، بايد سلام را بگويد، و نمازش صحيح است؛ و اگر بعد از بهم خوردن صورت
نماز يادش بيايد، چنانچه پيش از آنكه صورت نماز بهم بخورد كارى كه عمدى و سهوىِ آن
نماز را باطل مىكند- مثل پشت به قبله كردن- انجام نداده باشد، نمازش صحيح است؛ و
چنانچه پيش از آنكه صورت نماز بهم بخورد، كارى كه عمدى و سهوىِ آن نماز را باطل
مىكند انجام داده باشد، بهتر است آن نماز را دوباره بخواند، زيرا در فرض اخير
كارى كه عمدى و سهوىِ آن نماز را باطل مىكند- مانند حدث و پشت به قبله كردن- در
بين نماز و قبل از خروج از آن واقع شده است.
1211-
اگر نمازگزار شك كند كه سلام نماز را گفته است يانه، چنانچه صورت نماز او بهم
خورده باشد يا پس از انجام كارى باشد كه عمدى و سهوىِ آن نماز را باطل مىكند،
نبايد به شك خود اعتناء نمايد؛ امّا اگر صورت نماز بهم نخورده باشد يا كارى كه
عمدى و سهوىِ آن نماز را باطل مىكند از او سر نزده باشد، بايد سلام نماز را
بگويد، و نمازش صحيح است.
1212-
اگر نمازگزار بعد از فراغ از نماز شك كند كه سلام نماز را صحيح گفته است يا نه،
نبايد به شك خود اعتناء نمايد.
دهم-
ترتيب:
1213-
نمازگزار بايد تمام كارهاى نماز را به گونهاى كه در صورت نماز ذكر شد به ترتيب
انجام دهد.
احكام
خِلَل در ترتيب:
1214-
اگر نمازگزار عمداً ترتيب نماز را بهم بزند- مثلًا سوره را پيش از حمد