در علم تجويد مقرر شده است اداء نمايد.

1056- سوره حمد داراى چهار وقف تام و ده وقف حسن مى‌باشد، كه چهار وقف تام عبارتند از:

1- وقف بر آخر «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»، 2- وقف بر نون‌ «يَوْمِ الدِّينِ»، 3- وقف بر نون آخر «نَسْتَعِينُ»، 4- وقف بر نون‌ «وَ لَا الضَّالِّينَ».

و ده وقف حسن عبارتند از:

1- وقف بر هاء «بِسْمِ اللَّهِ»، 2- وقف بر ميم‌ «الرَّحِيمِ»، 3- وقف بر هاء «الْحَمْدُ لِلَّهِ»، 4- وقف بر نون‌ «الْعالَمِينَ»، 5- وقف بر نون‌ «الرَّحْمنِ»، 6- وقف بر ميم‌ «الرَّحِيمِ»، 7- وقف بر دال‌ «نَعْبُدُ»، 8- وقف بر ميم‌ «الْمُسْتَقِيمَ»، 9- وقف بر ميم عَلَيْهِم در «أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ»، 10- وقف بر ميم عَلَيْهِم در «الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ».

مكروهات مربوط به قرائت:

1057- انجام شش چيز در هنگام قرائت براى نمازگزار مكروه است:

1- نخواندن سوره توحيد «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» در هيچكدام از نمازهاى يك شبانه روز، 2- قرائت نمودن حمد و سوره به يك نفس، 3- خواندن يك سوره در هر دو ركعت؛ به استثناء سوره توحيد «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ»، كه اگر آن را در هر دو ركعت بخواند مكروه نيست، 4- ادغام كردن ميم‌ «الرَّحِيمِ» در ميم‌ «مالِكِ»، 5- بسيار كشيدن مدّ الف، خواه مدّ متّصل باشد يا مدّ منفصل، 6- عدول نمودن از سوره‌اى به سوره ديگر قبل از آنكه نصف سوره اول خوانده شود؛ به استثناء سوره توحيد «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» و سوره كافرون‌ «قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ»، كه عدول از اين دو سوره به سوره ديگر جائز نيست.

1058- تكرار آيه در نماز و نيز گريه كردن از خوف خدا در بين نماز اشكال ندارد.

خلل و شك در قرائت:

1059- اگر نمازگزار حمد و سوره يا يكى از آنها را فراموش كند، و بعد از رسيدن به ركوع بفهمد، نمازش صحيح است؛ ولى بايد بعد از نماز احتياطاً براى هر يك از آنها دو سجده سهو بجا آورد؛ و مى‌تواند براى هر دو به دو سجده سهو اكتفاء نمايد.

1060- اگر نمازگزار پيش از آنكه براى ركوع خم شود بفهمد كه حمد و سوره را