35-
كُر بودن آب به يكى از سه طريق زير ثابت مىشود:
اول:
خود انسان يقين پيدا كند.
دوم: به
خبر دادن دو يا يك مرد عادل يا يك نفر راستگو كه قولش مورد وثوق و اطمينان است.
سوم: به
خبر دادن كسى كه آب در دست او است، و متّهم به دروغگويى هم نيست، مثلًا حمّامى
بگويد آب حوض حمّام كر است.
36-
آبى كه به اندازه كر بوده است، اگر انسان شك كند كه از كر كمتر شده است يا نه، در
حكم آب كر مىباشد، يعنى نجاست را پاك مى كند، و اگر نجاستى هم به آن برسد نجس
نمىشود؛ اما آبى كه كمتر از كر بوده است، اگر انسان شك كند كه به مقدار كر رسيده
است يا نه، حكم آب كر را ندارد.
37-
اگر مقدارى از آب كر يخ ببندد و باقى آن كر نباشد، چنانچه نجاست به آن برسد نجس
مىشود، و هر مقدار از يخ هم آب شود نجس مى گردد.
38-
آب كر راكدى كه در چند مكان است- اعم از اينكه مكانها در يك سطح بوده يا بالا و
پايين باشند- مادامى كه آبها به هم متصل هستند كثير مىباشند، و به مجرد ملاقات با
نجاست نجس نمى شوند.
39-
آب راكدى كه از كر بيشتر است، اگر مقدارى از آن به ملاقات با نجاست تغيير كند،
همان مقدار نجس مىشود، و بقيّه آن نيز اگر از كر كمتر باشد نجس است؛ ولى اگر
بقيّه آن به مقدار كر يا بيشتر باشد به طهارت خود باقى است.
40-
آب كر جارى، مانند آب حوضى كه توسط لوله به حوضچههايى كه كمى پايينتر از آن حوض
هستند اتصال دارد، چنانچه آب آن حوض كه يك جزء از آب كر جارى است به مقدار كر
باشد، آب آن حوض و حوضچهها و آبى كه توسط لوله به حوضچهها مى ريزد پاك و معتصم
است، پس اگر قطرهاى خون در آب حوض يا