790- اگر كسى لباسى را نسيه بخرد و قصد كند قيمت آن را ندهد، نماز در آن لباس باطل است؛ ولى اگر قصد داشته باشد قيمت آن را از مال حرام بدهد، نمازش صحيح است، و بايد قيمت آن را از مال حلال بدهد، و همچنين است اگر چيزى را قرض كند يا خانه‌اى را اجاره نمايد و قصدش اداء نكردن عوض يا پرداخت آن از مال حرام باشد.

791- اگر كسى با عين مالى كه خمس يا زكات آن را نداده است لباس بخرد، آن لباس در حكم غصبى است، و نماز خواندن در آن باطل مى‌باشد.

شرط سوم- لباس نمازگزار از اجزاء مردار نباشد:

792- لباس نمازگزار نبايد از اجزاء مردارى باشد كه خون جهنده دارد؛ بلكه بهتر است با لباسى هم كه از مردار حيواناتى مانند ماهى و مار كه خون جهنده ندارند تهيه شده است نماز نخواند.

793- پوستين يا لباسى كه از مو و پشم تهيه شده است، اگر از دست مسلمان گرفته شده باشد يا اثر استعمال مسلمان- مثلًا آرم اسلامى يا شى‌ء خاصى كه مختص به مسلمانان است- در آن باشد، يا از بازار و يا از أرض مسلمانان بدست آمده باشد، در حكم مُذكّى‌ است، و نماز در آن جائز مى‌باشد؛ ولى بنابر أحوط بايد از پوستى كه در دست مسلمانى است كه پوست مردار را به دباغى پاك مى‌داند اجتناب شود.

794- اگر نمازگزار نداند چيزى از اجزاء مردار است و در آن نماز بخواند، اعاده آن نماز بر او لازم نيست؛ ولى چنانچه بداند چيزى از مردار است، و شك داشته باشد كه آيا در اجزاء مردار نماز جائز است يا نه، در اين صورت نماز در آن جائز نيست، و مجزى هم نمى‌باشد.

795- اگر نمازگزار سهواً در لباسى كه از مردار تهيه شده است نماز بخواند، چنانچه آن مردار داراى خون جهنده بوده، بايد نمازى را كه خوانده است اعاده كند، و اگر وقت نماز گذشته باشد، بايد قضاء آن را بجا آورد؛ ولى اگر آن مردار داراى خون جهنده نبوده، نمازى كه خوانده است صحيح مى‌باشد، و اعاده آن لازم نيست.

796- لباسى كه انسان نمى‌داند از پوست حيوان تهيه شده است يا از چيز ديگر، جائز است در آن نماز بخواند.