دسته هستند:

دسته اول- شروط بدنى:

شروط بدنى مربوط به نمازگزار عبارتند از:

شرط اول- پوشاندن بدن در نماز:

735- بر مرد واجب است در حال نماز عورتين خود را بپوشاند، اگرچه كسى او را نبيند؛ و بهتر است از ناف تا زانو را هم بپوشاند؛ و زن بايد در حال نماز تمام بدن حتّى موى خود را بپوشاند؛ ولى پوشاندن صورت به مقدارى كه در وضوء شسته مى‌شود و نيز پوشاندن دستها و پاها تا مچ لازم نيست؛ اگرچه بهتر است كف پا را بپوشاند؛ و براى آنكه يقين كند مقدار واجب بدن را پوشانده است، بايد مقدارى از اطراف صورت و مقدارى پايين‌تر از مچ را هم بپوشاند.

736- پوشاندن سر و گردن بر دخترى كه به حدّ بلوغ نرسيده است واجب نيست؛ ولى هرگاه در بين نماز بالغ شود، واجب است بلافاصله خود را مانند زنهاى ديگر بپوشاند؛ و اگر بلافاصله خود را نپوشاند، نمازش باطل مى‌شود.

737- با لباس بدن‌نما پوشش شرعى محقق نمى‌شود؛ و بنابر اقوى خواندن نماز در جوراب بدون ساق- كه پشت قدم را مى‌پوشاند ولى ساق پا را نمى‌پوشاند- جائز است.

738- اگر انسان عمداً يا از روى ندانستن مسأله عورتش را در حال نماز نپوشاند، نمازش باطل است؛ ولى اگر فراموش كند يا غافل باشد و بعد از نماز بفهمد كه در بين نماز عورت او پيدا بوده است، نمازش صحيح مى‌باشد.

739- اگر كسى در بين نماز بفهمد عورتش پيدا است، بايد فوراً آن را بپوشاند؛ و احتياط مستحب آن است كه نماز را تمام كند و دوباره آن را بخواند.

740- اگر نمازگزار لباسى بپوشد كه در حال ايستادن عورت او را بپوشاند ولى در حال ديگر- مثلًا در حال ركوع يا سجود- عورت او را نپوشاند، چنانچه موقعى كه عورت او پيدا مى‌شود به وسيله‌اى آن را بپوشاند نمازش صحيح است؛ ولى احتياط مستحب آن است كه با آن لباس نماز نخواند.

741- انسان مى‌تواند براى نماز، خود را با علف و برگ درختان بپوشاند؛ ولى احتياط مستحب آن است كه موقعى خود را با اينها بپوشاند كه چيز ديگرى نداشته باشد.