و در هر دو صورت بعد از دو سجده با امام برخيزد، و در ركعت دوم حمد و سوره را به اخفات بخواند، و اگر هنوز فرصت دارد قنوت را هم بخواند، و در ركوع خود را به امام برساند، و بعد از دو سجده با امام بنشيند و تشهد بخواند؛ و وقتى كه امام سلام نماز را مى‌گويد، بهتر است بدون اينكه سلام نماز را بگويد به صورت نيم خيز بنشيند، و صبر كند تا امام سلام نماز را بگويد، و بعد از اتمام سلام امام مأموم برخيزد و بقيه نماز را فرادى بخواند.

چهارم- اقتداء در ركعت چهارم:

602- اقتداء در ركعت چهارم نماز چهار ركعتى نيز به دو صورتى كه در فقره قبل توضيح داده شد انجام مى‌شود.

603- اگر امام در ركعت چهارم باشد، و مأموم بداند چنانچه اقتداء كند و حمد را بخواند به ركوع امام نمى‌رسد، بايد صبر كند تا امام به ركوع برود و بعد اقتداء نمايد، همچنانكه در صورت دوم از فقره (601) بيان شد.

مسائل مشترك مربوط به چهار حالت اقتداء:

604- كسى كه مى‌داند اگر سوره يا قنوت را تمام كند به ركوع امام نمى‌رسد، نبايد سوره و قنوت را بخواند؛ و چنانچه عمداً سوره يا قنوت را بخواند و به ركوع نرسد، نمازش صحيح است.

605- بنابر احتياط واجب مأموم وقتى مى‌تواند سوره را ترك كند كه بترسد بر فرض اشتغال به سوره يا اتمام آن به ركوع امام نرسد، پس كسى كه اطمينان دارد اگر سوره را شروع كند يا تمام نمايد به ركوع امام مى‌رسد، بايد سوره را شروع كند، يا اگر شروع كرده است آن را تمام نمايد؛ و در اين فرض چنانچه سوره را بخواند و به ركوع امام نرسد نمازش صحيح است.

606- اگر امام ايستاده باشد و مأموم نداند كه امام در كدام ركعت است، مى‌تواند به او اقتداء كند، ولى بايد حمد و سوره را به قصد قربت بخواند؛ و اگر بعداً بفهمد امام در ركعت اول يا دوم بوده است، نمازش صحيح مى‌باشد.

607- اگر مأموم به خيال اينكه امام در ركعت اول يا دوم است حمد و سوره را نخواند و بعد از ركوع بفهمد كه امام در ركعت سوم يا چهارم بوده است، نمازش صحيح‌