او ايستاده‌اند و صف جلو را نمى‌بينند صحيح مى‌باشد، البته در صورتى كه اتصال آنها با او برقرار باشد.

553- كسى كه پشت ستون ايستاده است، چنانچه از طرف راست يا چپ به واسطه مأموم ديگر به امام متصل باشد، مى‌تواند اقتداء كند؛ و اگر متصل نباشد نمى‌تواند اقتداء نمايد.

554- هرگاه نماز جماعت با سه نفر كه يكى از آنها امام است تشكيل شود، چنانچه دو مأموم پشت سر هم بايستند و نماز مأموم جلو شكسته و نماز مأموم بعدى و امام تمام باشد، اگر مأموم جلويى از نماز فارغ شود و برود، مضرّ به صحّت اقتداء مأموم بعدى نيست، بلكه او بر جماعت باقى مى‌باشد؛ ولى اگر فاصله بين او و امام بيش از يك گام بلند انسان متعارف باشد، بايد جلو برود تا محل مناسبى پيدا كند، و نماز خود را به نماز امام وصل نمايد، و همچنين كسى كه در كنار آن مأمومى كه نمازش شكسته است به نماز مى‌ايستد نيز بايد با حفظ رو به قبله بودن به همين طريق نماز خود را به نماز امام متصل كند.

555- اگر نمازگزار بداند كه بين او و امام قبلًا حائل يا فاصلِ مانع وجود داشته است، چنانچه در هنگام اقتداء در بقاء آن حائل يا فاصلِ مانع شك كند، نبايد اقتداء نمايد؛ ولى اگر در هنگام اقتداء يقين داشته باشد كه حائل يا فاصلِ مانع وجود ندارد، و در بين نماز شك كند كه آيا حائل يا فاصلِ مانع پيدا شده است يا نه، بايد بنا را بر عدم پيدايش آن بگذارد، و نمازش را تمام كند.

556- اگر نمازگزار به سبب كورى يا تاريكى جاهل به وجود حائل يا فاصلى كه مانع است باشد و در بين نماز متوجه به وجود آنها شود، نمازش باطل است.

شرط هفتم- اقتداء نكردن ايستاده به نشسته و نشسته به خوابيده:

557- كسى كه ايستاده نماز مى‌خواند، نبايد به كسى كه نشسته يا خوابيده نماز مى‌خواند اقتداء كند، و نيز كسى كه نشسته نماز مى‌خواند، نبايد به كسى كه خوابيده نماز مى‌خواند اقتداء نمايد.

558- كسى كه نشسته نماز مى‌خواند، مى‌تواند به كسى كه او هم نشسته نماز مى‌خواند اقتداء كند، و همچنين كسى كه خوابيده نماز مى‌خواند، مى‌تواند به كسى كه‌