298- ظاهراً نماز جمعه در احكام خلل و شك و سهو در ركعات و اجزاء ركنيّه و غير ركنيّه، با سائر نمازهاى واجب مساوى مى‌باشد.

مستحبات مربوط به نمازگزار جمعه:

299- سه چيز براى نمازگزار جمعه مستحب است:

1- لباس بهتر بپوشد، 2- جلوتر از ديگران با وقار و آرامش به مصلّى برود، 3- در هنگامى كه آماده رفتن است اين دعاء را بخواند:

«أَللَّهُمَّ مَنْ تَهَيَّأَ وَ تَعَبَّأ و أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفادَةٍ إِلى‌ مَخْلُوقٍ رَجاءَ رِفْدِه‌ وَ طَلَبِ نائِلِه‌ وَ جَوائِزِه‌ وَ فَواضِلِه‌ وَ نَوافِلِه‌، فَإِلَيْكَ يا سَيِّدي‌ وِفادَتي‌ وَ تَهْيِأَتي‌ وَ تَعْبِأَتي‌ وَ إِعْدادي‌ وَ اسْتِعْدادي‌، رَجاءَ رِفْدِكَ وَ جَوائِزِكَ وَ نَوافِلِكَ، فَلاتُخَيِّبِ الْيَوْمَ رَجائي‌، يا مَنْ لايُخَيِّبُ عَلَيْهِ سائِلٌ، وَ لايَنْقُصُهُ نائِلٌ، فَإِنّي‌ لَمْ آتِكَ الْيَوْمَ بِعَمَلٍ صالِحٍ قَدَّمْتُهُ، وَ لا شَفاعَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ، وَ لكِنْ أَتَيْتُكَ مُقِرّاً بِالظُّلْمِ وَ الإْساءَةِ، لا حُجَّةَ لي‌ وَ لا عُذْرَ، فَأَسْأَلُكَ يا رَبِّ أَنْ تُعْطِيَني‌ مَسْأَلَتي‌، وَ تُقَلِّبَني‌ بِرَغْبَتي‌، وَ لاتَرُدَّني‌ مَجْبُوهاً وَ لا خائِباً، يا عَظيمُ يا عَظيمُ يا عَظيمُ، أَرْجُوكَ لِلْعَظيمِ، أَسْأَلُكَ يا عَظيمُ أَنْ تَغْفِرَ لِيَ الْعَظيمَ، لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‌ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ ارْزُقْني‌ خَيْرَ هذَا الْيَوْمِ الَّذي‌ شَرَّفْتَهُ وَ عَظَّمْتَهُ، وَ تَغْسِلُني‌ فيهِ مِنْ جَميعِ ذُنُوبي‌ وَ خَطايايَ، وَ زِدْني‌ مِنْ فَضْلِكَ، إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ».

چهارم- نماز خوف:

300- اگر كسى از دشمن يا دزد يا درنده و مانند اينها بترسد، در حال ترس نمازش مانند نماز مسافر شكسته است، البته در صورتى كه ترس او متناسب با شكسته شدن نماز باشد، به اين معنا كه شكسته شدن نماز كمك باشد براى دفاع يا فرار او.

301- خواندن نماز خوف هم به طور فرادى و هم به جماعت جائز است.

302- اگر لشكر در جبهه جنگ بخواهند نماز خوف را با يك امام به جماعت بجا آورند، چنانچه نماز صبح يا ظهر يا عصر يا عشاء باشد، بايد دو دسته شوند، يك دسته در مقابل دشمن بايستند و دسته ديگر در حالى كه مسلح هستند به ركعت اول امام اقتداء