و صداى اذان آن را نشنود، بايد نماز را شكسته بخواند.

182- اگر كسى در ابتداء سفر و قبل از رسيدن به حدّ ترخص در كشتى يا قطارى كه در حال حركت است به نيّت تمام مشغول نماز شود، و پيش از داخل شدن در قيام ركعت سوم به حدّ ترخص برسد، بايد نماز را شكسته به پايان برساند؛ حتى اگر داخل قيام ركعت سوم هم شده باشد ولى هنوز به ركوع نرفته باشد، بايد بنشيند و نماز را شكسته تمام كند؛ اما اگر داخل ركوع ركعت سوم شده باشد، احتياط واجب آن است كه نماز را به صورت تمام ختم كند، و به صورت شكسته اعاده نمايد، و نيز اگر در هنگام برگشت و پيش از رسيدن به حدّ ترخص به نيّت شكسته مشغول نماز شود، و قبل از تمام شدن نماز به حدّ ترخص برسد، بايد نماز را تمام بخواند.

183- اگر كسى در هنگام رفتن به مسافرت يقين كند به حد ترخص رسيده است و نماز را شكسته بخواند، و بعد معلوم شود به حد ترخص نرسيده بود، بايد نماز را به صورت تمام اعاده كند، و اگر وقت گذشته است آن را قضاء نمايد، و در هنگام برگشتن نيز اگر يقين كند به حدّ ترخص رسيده است و نماز را تمام بخواند، و بعد عكس آن معلوم شود، بايد نماز را به صورت شكسته اعاده كند، و اگر وقت گذشته است آن را قضاء نمايد.

و همچنين اگر در حال رفتن يقين كند كه به حدّ ترخص نرسيده است و نماز را تمام بخواند، بعد معلوم شود كه به حد ترخص رسيده بود، بايد نماز را به صورت شكسته اعاده كند، و اگر وقت گذشته است آن را قضاء نمايد، و اگر در حال برگشتن يقين كند به حدّ ترخص نرسيده است و نماز را شكسته بخواند، بعد خلاف آن معلوم شود، بايد نماز را به صورت تمام اعاده كند، و اگر وقت گذشته است آن را قضاء نمايد.

شرط نهم- در بين راه قواطع سفر پيش نيايد:

قواطع سفر سه چيز مى‌باشند:

قاطع اول- رسيدن به وطن:

184- اگر مسافر در بين راه سفر هشت فرسخى يا بيشتر به وطن خود برسد سفرش قطع مى‌شود، و مادامى كه قصد مسافت تازه نكند و از حدّ ترخص هم نگذرد بايد نماز را تمام بخواند.