هشتم: براى زنى كه استحاضه كثيره دارد، كه جائز است نماز ظهر را تا آخر وقت فضيلت آن تأخير بيندازد، تا نماز ظهر و عصر را با يك غسل بجا آورد، و همچنين مى‌تواند نماز مغرب را تا آخر وقت فضيلت آن تأخير بيندازد تا نماز مغرب را همراه نماز عشاء با يك غسل بخواند.

نهم: تأخير انداختن نماز مغرب و عشاء براى حجاجى كه از عرفات به مشعر مى‌روند، اگرچه ربع بلكه ثلث شب بگذرد.

دهم: تأخير انداختن نماز مغرب براى روزه‌دارى كه هنگام افطار كسانى منتظر او هستند، يا طبعش ميل شديد به طعام دارد.

يازدهم: تأخير انداختن نماز ظهر تا برابر شدن سايه شاخص با خود شاخص، براى كسى كه خوف از ضرر گرما دارد.

45- هرگاه شخصى به سبب نذر نماز نافله را بر خود واجب نمايد، در صورتى كه خواندن آن را مقيّد به وقت خاصى نكند، جائز است در وقت نماز واجب آن را بجا آورد؛ امّا اگر نذر را مقيّد كند به وقت نماز واجب، خواندن نماز منذوره در آن وقت اشكال دارد.

46- فاصله انداختن بين نمازهايى كه وقت مشترك دارند- مانند نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء- مستحب است؛ و بهتر در فاصله انداختن آن است كه اوقات فضيلت آنها مراعات شوند.

نمازهايى كه بايد به ترتيب خوانده شوند:

47- انسان بايد نماز عصر را بعد از نماز ظهر- و در روز جمعه در صورتى كه نماز جمعه مى‌خواند بعد از نماز جمعه- و نماز عشاء را بعد از نماز مغرب بخواند؛ و اگر عمداً نماز عصر را پيش از نماز ظهر و در روز جمعه پيش از نماز جمعه بخواند يا عمداً نماز عشاء را پيش از نماز مغرب بجا آورد، نمازش باطل است.

48- اگر مكلف پيش از خواندن نماز ظهر سهواً مشغول نماز عصر شود، و در بين نماز بفهمد اشتباه كرده است، بايد نيّت را به نماز ظهر برگرداند- يعنى نيّت كند آنچه را تا حال خوانده‌ام و آنچه را كه مشغولم و آنچه را بعداً مى‌خوانم همه نماز ظهر باشد-