هشتم- حكم بريدن مو و ناخن ميّت:

1095- بريدن مو و ناخن ميّت جائز نيست، و چنانچه در حال غسل يا قبل يا بعد از آن چيزى از مو يا ناخن او جدا شود يا آن را ببرند، دفن آن واجب است؛ بلكه أحوط و احسن است كه آن را با ميّت دفن نمايند.

غسل ميّت:

1096- ميّتى كه غسل دادن او واجب است، علاوه بر مسلمان بودن بايد حد اقل چهار ماه او تمام شده باشد، و شهيد هم نباشد، و با انجام غسل ميّت به سبب رَجم يا قصاص شرعى كشته نشده باشد، البته با توضيحاتى كه در فقرات بعد بيان مى‌شوند.

1097- اگر بچه پيش از اتمام چهار ماه سقط شود، واجب نيست او را غسل دهند، بلكه بايد او را در پارچه پيچيده و دفن كنند.

1098- كسى كه به دستور شرع مقدّس اسلام محكوم به رَجم يا قصاص شود، بايد به دستور امام (عليه السلام) يا نائب خاص يا نائب عام او قبل از اجراء حكم نيّت كند- و بهتر است آمر هم احتياطاً نيّت نمايد- و بعد با آب سدر و كافور و آب خالص غسل ميّت كرده و حنوط نمايد، و سه قطعه كفن هم بپوشد؛ و بايد بعد از قتلش بر او نماز خوانده و با همان بدن خونى او را دفن نمايند؛ و چنانچه پيش از قتل مُحدِث شود، واجب نيست غسل را اعاده نمايد؛ و اگر بدون امر امام (عليه السلام) يا نائب او آن غسلها را انجام دهد صحيح مى‌باشند؛ هرچند بهتر است بعد از دستور امام (عليه السلام) يا نائب او آنها را اعاده نمايد.

1099- مسلمانى كه به دستور امام (عليه السلام) يا نائب خاص او در ميدان جنگ به شهادت مى‌رسد غسل و حنوط و كفن ندارد، و بايد بعد از نماز بر پيكر او، با همان لباسهايش دفن شود؛ امّا اگر برهنه باشد، بايد او را كفن نمايند؛ و چنانچه بعد از پايان‌