را نداشته و شرائط حيض را دارا نباشد، خون جُروح حساب مى‌شود نه خون استحاضه.

راه دوم- اثبات حيض به قاعده عادت و صفات:

774- زنى كه خون مى‌بيند، اگر نداند كه حيض است يا استحاضه، يا بايد با قاعده صفات- كه به عنوان شروط غالبى خون حيض در فقره (754) بيان شد- و يا با قاعده عادت- كه در تيتر بعد بيان مى‌شود- حيض را اثبات نمايد، و يا اگر ممكن است احتياط كند، يعنى چيزى را كه بر حائض حرام است مرتكب نشود، و چيزى را كه بر مستحاضه واجب است بجا آورد؛ و چنانچه احتياط ممكن نيست، ايامى را به تفصيلى كه بيان مى‌شود حيض قرار دهد.

قاعده عادت:

775- زنهاى حائضى كه سالم هستند و خون ريزى ندارند، به وسيله ابتداء و انتهاء رؤيت خون- كه تماماً در ظرف ده روز قرار داشته باشد- قاعده عادت را به دست آورده و صاحب عادت مى‌شوند.

776- زنان حائض به دو گروه تقسيم مى‌شوند:

گروه اول: زنان حائضى كه داراى عادت هستند، و سه دسته مى‌باشند:

1- صاحب عادت وقتيّه و عدديّه، و آن زنى است كه دو ماه پشت سر هم در يك وقت معيّن خون حيض ببيند، و شماره روزهاى حيض او هم در هر دو ماه يك اندازه باشد، مثلًا اگر دو ماه پشت سر هم از اول تا هفتم ماه خون ببيند، عادت او در هر ماه از اول تا هفتم مى‌باشد.

2- صاحب عادت وقتيّه، و آن زنى است كه دو ماه پشت سر هم در يك وقت معيّن خون حيض ببيند، و شماره روزهاى آن در هر دو ماه يك اندازه نباشد، مثلًا اگر دو ماه پشت سر هم روز اول ماه خون ببيند ولى در ماه اول روز هفتم و در ماه دوم روز هشتم از خون پاك شود، بايد روز اول هر ماه را ابتداء عادت خود قرار دهد.

3- صاحب عادت عدديّه، و آن زنى است كه شماره روزهاى حيض او در دو ماه پياپى هم يك اندازه باشد، ولى وقت خون ديدن او در دو ماه يكى نباشد، مثلًا اگر ماه‌