سر را با همان رطوبت مسح كند، و براى مسح پاها از اعضاء ديگر وضوء رطوبت بگيرد.

460- مسح كردن از روى جوراب و كفش باطل است؛ ولى اگر به واسطه سرماى شديد و يا ترس از دزد و درنده و مانند اينها وضوء گيرنده نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد، مسح كردن بر آنها اشكال ندارد؛ و اگر روى كفش نجس باشد، بايد چيز پاكى بر آن بپيچد و بر آن چيز مسح كند؛ و احتياط آن است كه تيمم هم بنمايد.

461- اگر روى پا نجس باشد و وضوء گيرنده نتواند براى مسح آن را آب بكشد، بايد تيمم نمايد.

مسح كسانى كه از ناحيه دست يا پا نقص دارند:

462- كسى كه از مسح با انگشتان معذور است، بايد با هر مقدار از كف دست كه ممكن است مسح را انجام دهد.

463- كسى كه تمام كف دست او قطع شده است، يا به علّت ديگر مسح با آن ممكن نمى‌باشد، بايد به هر صورت كه ممكن است با ذراع مسح كند.

464- شخصى كه قسمتى از پاى او قطع شده است، بايد مقدار باقى مانده آن را مسح نمايد.

465- كسى كه تمام محل مسح يك پاى او قطع شده است، مسح آن پا از او ساقط مى‌باشد.

466- كسى كه يك دستش از بالاى مرفق قطع شده است، بايد با دست ديگر بعد از مسح سر اول پاى راست و بعد پاى چپ را مسح كند.

467- كسى كه از بالاى مرفق فاقد هر دو دست مى‌باشد، بايد براى مسح سر و پاها نائب بگيرد، تا نائب با رطوبت صورت او سر و پاهايش را مسح كند.

468- كسى كه هر دو دست او از مرفق به پايين قطع شده است، بايد با مقدار باقى مانده آنها سر و پاها را مسح نمايد.

469- كسى كه هر دو پا را از مچ ندارد، مسح پا از او ساقط مى‌باشد.