371-
حيوانى كه به دستور شرع ذبح شده است، چنانچه به مقدار متعارف خون از بدن او خارج
شود، مقدار خونى كه در بدنش مىماند پاك است؛ و بنابر احتياط واجب اين حكم مختص به
حيوانات حلال گوشت است، و در حيوانات حرام گوشت جارى نمىگردد؛ بلكه بنابر احتياط
استحبابى در اجزاء محّرمه حيوان حلال گوشت نيز جارى نمىشود.
مطهِّر
يازدهم- تغسيل و تيمّم ميّت:
372-
ميّت مسلمان با انجام غسلهاى سه گانه ميّت- غسل با آب سدر و آب كافور و آب خالص-
پاك مىشود؛ و در صورتى كه غسل دادن او ممكن نباشد، بنابر اقوى با تيمّم پاك
مىشود؛ اگرچه در اين صورت أحوط حكم به نجاست او مىباشد.
مطهِّر
دوازدهم- سنگ استنجاء:
373-
سنگ و ديگر چيزهايى كه استنجاء با آنها صحيح مىباشد، به تفصيلى در فقره (111)
بيان شده است مخرج غائط را پاك مىكنند.
راه
اثبات طهارت:
374-
پاك شدن اشياء متنجّس به يكى از نه طريق زير ثابت مىشود:
اول:
خود انسان علم پيدا كند.
دوم: دو
مرد عادل بگويند آن چيز پاك شده است.
سوم: يك
نفر عادل بلكه موثق به پاك شدن چيزى خبر دهد.
چهارم:
شخصى كه چيز متنجّس در دست و تصرف او است- در صورتى كه متهم به بىمبالاتى و
دروغگويى نباشد- خبر دهد كه آن چيز پاك شده است، مثلًا خدمتكار