پاك مى‌گردد؛ ولى اگر وصله از اول نجس باشد، هر قدر روى زمين راه بروند پاك نمى‌شود.

مطهِّر سوم- آفتاب:

327- آفتاب چيزهاى غير منقول- مانند زمين و ساختمان و درب و پنجره‌اى كه در ساختمان به كار رفته‌اند، و ميخى كه به ديوار كوبيده شده و جزء آن حساب مى‌شود، و همچنين ظروفى كه در زمين و ساختمان يا بر ديوار آن نصب شده‌اند، و نيز درخت و برگ و ميوه و سبزى و گياه مادامى كه بريده نشده‌اند- را با شش شرط پاك مى‌كند:

اول: چيز متنجّس خيس باشد، و اگر خشك باشد، بايد به وسيله‌اى آن را تَر كنند تا آفتاب آن را خشك نمايد.

دوم: اگر عين نجاست در آن چيز وجود داشته باشد، بايد پيش از تابيدن آفتاب آن را برطرف كنند.

سوم: چيزى از تابيدن آفتاب بر شى‌ء متنجّس جلوگيرى نكند، پس اگر آفتاب از پشت پرده يا ابر بتابد يا بر بلور يا آيينه بتابد و با انعكاس نور آفتاب چيز متنجّس خشك گردد، آن چيز پاك نمى‌شود؛ ولى اگر ابر به قدرى نازك باشد كه از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند يا آفتاب از پشت شيشه بتابد اشكال ندارد.

چهارم: آفتاب به تنهايى چيز متنجّس را خشك كند، پس اگر چيز متنجس به واسطه باد و آفتاب خشك شود پاك نمى‌گردد؛ مگر اينكه باد به قدرى كم باشد كه نگويند به خشك شدن چيز متنجّس كمك كرده است.

پنجم: آفتاب آن مقدار از ظاهر بناء و ساختمان را كه نجس شده است و مقدارى از باطن آن را كه نجاست در آن فرو رفته است يك مرتبه خشك كند، پس اگر يك بار ظاهر و دفعه ديگر باطن آن را خشك نمايد، فقط روى آن پاك مى‌شود، و زير آن به حال نجاست باقى مى‌ماند.

ششم: بين ظاهر زمين و ديوار كه آفتاب بر آن مى‌تابد و باطن آن جسم پاكى مانند