1- كتاب الله حسب ظواهر آن در چارچوب قواعد زبان عربى و نسبت تأويل
باطل از جانب نويسنده دروغ است.
سنت
رسول الله (ص) يعنى قول و فعل و تقرير آن حضرت.
ائمه
آل البيت به اجتهاد و قياس و رأى حكم نمىكنند و آنچه كه مىگويند از رسول خدا
(ص) نقل مىكنند و پيروى از آنان بر همه امت فرض است و دليل آن رواياتى است كه از
طريق اهل سنت وارد شده است و ما نمونهاى از آن روايات را در خاتمه اين كتاب نقل
مىكنيم، ائمه هيچ حكم جديدى را در شريعت نياوردهاند و نه براى پيروان خود و
مجتهدين شيعه چنين اجازهاى را دادهاند اين حديث در نزد شيعه مسلم است كه:
حلال
محمد (ص) حلال الى يوم القيامة و حرامه حرام إلى يوم القيامة.
يعنى
حلال و حرام محمد (ص) تا روز قيامت استمرار دارد و قابل تغيير نيست.
3-
اجماع (4) عقل (يعنى حكم قطعى عقل نه حكم ظنى مانند لباس و غيره).
او
ادعا كرده كه امامان مجتهد و معصومشان در امور زير احكام جديدى آوردهاند.