اين قصه را كه مى‌گويم واقعيت عينى دارد، كسى اين را درست نكرده است. من نام آن كشورى را كه چنين اتفاقى در آن افتاده است مى‌دانم.

شما چه فكر مى‌كنيد؟! به چنين اشخاصى نيز انسان بگوييم؟ يك‌عده هيچ چيز را نمى‌فهمند، نه حق را مى‌فهمند و نه باطل را، در جهل مركب زندگى مى‌كنند. اين موضوع در زندگى انسان بسيار مهم است. خصوصاً در زندگى فردى، بايد انسان از خود اراده داشته باشد و به پاى خود راه برود، به انتخاب خود صحبت كند، به اين و آن نگاه نكند كه چه مى‌گويند، تا او نيز آن را تقليد كند. ما انسان هستيم و بايد از خود اراده داشته باشيم، ما نماينده خدا در روى زمين هستيم، ما گوسفند نيستيم كه ديگران ما را به هر راهى كه بخواهند بكشانند. انسان‌ها هر كدام از خود اراده و انتخاب دارند؛ مثل حيوانات نيستند، حيوانات را مى‌بينيد كه هيچ اراده‌ى از خود ندارند، اگر يكى از آن‌ها خود را در آب بيندازد، همه به آن طرف حركت مى‌كنند، هيچ نمى‌دانند كه در آب غرق مى‌شوند.

ممكن است شما حيوانات را از نزديك نديده باشيد؛ ولى در تلويزيون‌ها مشاهده كرده‌ايد؛ به محض اين‌كه يكى آن‌ها خود را به دريا بيندازد، همه‌ى آن‌ها به دنبال آن خود را در آب مياندازند، نه تصور دارند و نه تشخيص. خيلى از انسان‌ها در مرحله تشخيص و انتخاب مثل حيوانند، هيچ چيز را نمى‌فهمند. بدون اين‌كه بدانند اين كار خوب است يا بد، به دنبال ديگران حركت مى‌كنند. ممكن است در خوردن، آشاميدن،