اين ناحيه غالبا لذت برده‌ام و به خالق خود كه خالق جهان است بهتر تسليم شده‌ام و به عبارت روشن‌تر:

دلايل كلامى و فلسفى (عقلى) و دلايل حسى و بيانات قرآنى هر چند همه بر اثبات وجود واجب الوجود و خالق دانا و توانا و حكيم و مدبر، متفقند، ولى هركدام از خود خاصيتى دارد.

عقل، حكم بتّى و قطعى تزلزل‌ناپذير ولى بسيار خشك دارد.

علم و حس، از جلال و جمال و زيبايى جزئيات مخلوقات، محبت و عشق آفريدگار را در دل انسان به وجود مى‌آورد.

دين، خوف و طمع و راز و نياز و دعا را به بار مى‌آورد و احساسات و عواطف انسانى را به خداوند تحريك و حكم عقل و حس را تقويت مى‌كند.

به‌هرحال من از تفصيل و جزئيات علوم بسيار لذت مى‌برم و به خدا علاقه و محبت پيدا كرده‌ام، آخر اين چه سخن وحشتناك و ننگ‌آورى است كه بر عكس واقعيت بگوييم علم با خداشناسى سر ستيز دارد.

كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْواهِهِمْ إِنْ يَقُولُونَ إِلَّا كَذِباً تَكادُ السَّماواتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَ تَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَ تَخِرُّ الْجِبالُ هَدًّا

علوم همه به سوى تحكيم قانون عليت و سببيت عمومى پيش مى‌رود و همه آيينه جمال و جلال و عظمت و علم و قدرت و حكمت حضرت احديت است‌[1]. تجزيه اتم خداى ماديين را در عصر علم از مقام‌

[1] - هدف عمده نگارنده از تاليف اين كتاب و كتاب عجايب و مطالب، كه تقريبا همزمان و در عرض همديگر صورت مى‌گيرد دو چيز است:- اول: سوق دادن خوانندگان عزيز به سوى يقين به خداى بزرگ و ايجاد عشق و علاقه و محبت و خضوع و خشوع در برابر او و تسليم بودن و التزام اعتقادى و عملى به دين او( دين مقدس اسلام)

دوم: آرايه معلومات مفيد كه غذاى روح انسانى مى‌باشد.

البته همانگونه كه دانشمندان متتبع مى‌دانند در اين دو كتاب من از علم و تجربه و تتبع مولفين محترم ديگر استفاده فراوانى برده‌ام و از نقل كلمات آنان استنكاف نورزيده‌ام و به مقام علمى بالا و پايين آنان نگاهى نكرده‌ام و از همه آنان تشكر مى‌كنم. لا تنظر الى من قال و انظر الى ما قال.