جمعى
از روشنفكران و تحصيلكردههاى دانشگاهى در سالهاى اخير به اين فكر افتادهاند كه
آنان حق اظهارنظر و فهم احكام دينى را دارند و بالاخره بدون مراجعه به علماى دينى
مىتوانند فتوى بدهند و مردم عوام را ارشاد دينى كنند.!!
بعضىها
ادعا دارند كه فهم دين منحصر به علماى دينى نيست و اسلام هم حق انحصار فهم دين را
براى عده خاصى به رسميت نشناخته است. آرى دين خدا براى همه انسانها نازل شده است.
پس همه انسانها حق دارند برداشتهاى خود را از احكام دين مورد عمل قرار دهند و براى
ديگران نيز ترويج كنند[1].
نگارنده
احتمال مىدهد اين خيالبافى بخاطر فتح باب اجتهاد در مذهب شيعه اماميه، در ايران
رواج بيشترى نسبت به ساير كشورهاى اسلامى يافته باشد.
البته
فتح باب اجتهاد و عدم انحصارى آن در چهار مذهب فقهى طرفدارانى در بين اهل سنت نيز
دارد ولى در اقليت مىباشند.
[1] - اين روشنفكران چه از روى ناآگاهى و غرور، و يا
تعمدا از روى غرضورزى گاهى فتاواى خندهدارى دادهاند و گاهى با ضروريات دين
اسلام مخالفت كردهاند. لعنت بر غرور و نادانى.