12- اعلاميه جهانى حقوق بشر[1]

مصوب ده دسامبر 1948 ميلادى‌[2] مطابق با 9 قوس 1327 شمسى هجرى مجمع عمومى سازمان ملل متحد مقدمه: از آنجا كه شناسايى حيثيت ذاتى‌[3] كليه اعضاى خانواده بشرى و حقوق يكسان و انتقال‌نپذير آنان اساس آزادى، عدالت و صلح را در جهان تشكيل مى‌دهد.

[1] - حقوق بشر را بعضى از نويسندگان به حالات طبيعى كه انسان بحسب طبع و فطرت خود براى طى كردن تكامل فطرى به آنها نيازمند، است تعريف كرده‌اند. و از نظر دينداران، حقوقى است كه خداوند به انسان منحيث انسانيت او داده است.

[2] - صدور اين اعلاميه كه از مقدمه آن به خوبى پيدا مى‌باشد، پس از ختم جنگ جهانى دوم و تسلط آمريكا و اروپاى غربى بر سرزمينهاى ديگر در مناطق جهان بود صورت گرفته است، تا مردم ساكن مستعمرات را آرام نگه دارند و اعلاميه مذكور در همين راستا بايد مطالعه شود. و غرب استفاده‌هاى سياسى زيادى از اين اعلاميه نموده و مى‌نمايد.

[3] - ذات انسان بايد تفسير و تعريف شود كه چيست؟ زيرا تعريف انسان، مهم و در اين بحث اثرگذار است و معرفت دقيق آن موجب تغيير پاره‌اى از مواد اعلاميه مى‌گردد. بلى شناسايى و عدم شناسايى حقوق بشر، وابسته به شناسايى و عدم شناسايى خود بشر است.