فرماندهان حركت اسلامى، با كم پولى عادت كرده بودند و حتى در اوايل جهاد، تا مدت زيادى همين مسئولين و فرماندهان جهادى، ماهانه مبلغى را به‌عنوان حق‌العضويت براى حزب پرداخت مى‌كردند.

دراين‌جا خوب است اين موضوع را نيز ياد آورشوم كه همين استقلال فكرى و عدم وابستگى و هم‌چنين فقر اقتصادى و كمبود سلاح، از يك جهت براى ما ضررهايى در پى داشت و از جهت ديگر فوايدى را نيز در بر داشت. يكى از ضررهايش اين بود كه به‌خاطر عدم وابستگى ما، كشورهاى منطقه حاضر نبودند كه براى ما كمك كنند و ما براى تأمين امكانات خود رنج فراوانى را متحمل مى شديم. ضرر ديگرش اين بود كه بعضى از احزاب به‌خاطر نبود سلاح كافى در جبهات ما، چشم طمع به‌ما دوخته بودند و مى‌خواستند ما را از صحنه حذف كنند؛ زيرا وجود مجاهدين حركت اسلامى را به ضرر منافع مادى خود مى‌دانستند. امّا، فوايدى را كه در برداشت اين بود كه اعتقاد راسخ ميان مجاهدين ما به‌وجود آمده بود و همه صادقانه و صميمانه با هم‌ديگر هم‌كارى داشتند. آنان خيلى اوقات باشكم گرسنه در مقابل كمونيست‌ها شجاعانه مى‌جنگيدند، يادم هست كه در دفتر مركزى حركت اسلامى در شهر قم، يك كيلو گوشت را به‌صورت آب‌گوشت درست‌