هم بسيار نزديك‌اند و اختلافات جزئى نمى‌تواند دو برادر مسلمان را از هم جدا كند؟

وقتى اين حرف‌ها را با آقاى شفيق صحبت كردم، در جواب گفت: اگر چنين كارى بشود خيلى خوب است. آقاى شفيق ظاهراً شخص روشن و فهميده بود و از صحبت‌هاى من استقبال نمود. بعد گفت: ما به وجود شما و امثال شما، نياز داريم و بايد اين كار صورت گيرد؛ ولى من يك پيشنهاد براى شما دارم. گفتم: چه پيشنهادى داريد؟ گفت: من مى‌خواهم مصارف شما را نيز بدهم. ظاهراً كتاب عقايد و يا كتاب اقتصاد معتدل مرا خوانده بود و از مطالب آن خوشش آمده بود. مى‌خواست ماهانه به‌من پول بدهد تا به‌نفع آن‌ها، چيزى بگويم.

گفتم: آقاى شفيق، مردم قندهار خيلى نيكوكاراند، پول كافى در اختيار ما قرار مى‌دهند، ما نياز به كمك دولت نداريم. مردم خير و متدين ما، از آن مقدارى كه ما نياز داريم، بيشتر كمك مى‌كنند. ما تا كنون، مسجد درست كرديم، مدرسه درست كرديم، حقوق طلبه‌ها را مى‌دهيم، مصرف تمام اين‌ها را مردم مى‌دهند و بعد از اين نيز اگر احتياج داشته باشيم، آن‌ها به‌ما پول مى‌دهند و نيازى به‌پول شما نداريم. بعد گفت: خوب، فعلا مى‌شود كه‌