خود انداخته‌ايد و مى‌خواهيد ما را ببلعيد؛ يعنى مى‌خواهيد كشور ما را جزء از اقمار شوروى بسازيد؛ استقلال سياسى را از ما بگيريد؛ حاكميت ملى ما را از بين ببريد و حتى تصميم داريد كه افغانستان را، به چند جمهوريت تقسيم كنيد، تا ارتباطات مردم از هم‌ديگر، كاملًا قطع شود و بدون پاسپورت كسى از كابل به قندهار و يا به ولايات ديگر، رفته نتواند. (البته چنين چيزى در آن زمان، بين مردم شايع شده بود). اما متوجه باشيد كه بلعيدن افغانستان براى شما بهاى سنگينى به‌دنبال خواهد داشت.

گفت؛ بهاى سنگين! گفتم: بلى؛ اكنون شما كشور ما را در دهان خود انداخته‌ايد و فشار وارد مى‌كنيد تا از حلقوم شما پائين برود؛ ولى اين را نيز بايد بدانيد كه ما گلوى شما را پاره خواهيم كرد و از آن‌جا بيرون خواهيم شد. اگر به فرض اين‌كه ما نتوانستيم، از گلوى شما بيرون بياييم؛ مطمئن باشيد كه حتى اگر در شكم خود ما را فرو ببريد، بازهم، ما هضم شدنى نيستيم. دراين‌صورت ما شكم شما را پاره مى‌كنيم و نه تنها خود ما؛ بلكه كشورهاى آسياى ميانه را نيز با خود بيرون خواهيم كرد. من تند صحبت كردم و لازم نديديم كه در مقابل آن‌ها سكوت كنم؛ زيرا تعليمات دينى ما، چنين چيزى را