شكست ذليلانه، بزرگترين افتخار و بزرگترين پيروزى براى مسلمانان جهان بود و هم‌چنين بزرگترين شكست و رسوائى براى كمونيزم بين المللى.

«وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ» عزت از آن خدا و رسولش و از آن مؤمنين است. نام اين روز (يوم العزة) است. گرچند چپى‌هاى ديروز و راستى‌هاى امروز، از اين اصطلاح ناراحت هستند و خوش‌شان نمى‌آيد! و آن‌ها نمى‌خواهند كسى از اين روز نام ببرد؛ ولى چه بخواهند و چه نخواهند، اين روز مانند يك ستاره درخشان در تاريخ افغانستان مى‌درخشد و در آينده نيز خواهد درخشيد. اين روز مانند ساير فتوحات ملت قهرمان ما، در تاريخ پرافتخار اين كشور باقى خواهد ماند و دراين شكى وجود ندارد.

روياى بى تعبير شوروى در افغانستان‌

اكنون محور بحث ما اين است كه آيا شوروى براى چه در افغانستان آمد و از افغانستان چه مى‌خواست؟ به‌نظرمن، اين سؤال چند جواب دارد كه به‌برخى از آن‌ها اشاره خواهيم كرد.

1- نفس كشور كشائى و فتوحات در طبيعت انسان‌هاى مادى نهفته است. انسان‌هاى بى‌دين و از خدا بى‌خبر، به‌طور طبيعى از چپاول‌گرى، غارت‌گرى، خونريزى، كشتن انسان‌هاى بى‌گناه و به‌يغما بردن منابع طبيعى‌