طرز اجراى لعان‌

ماده يكصد و سى و هفتم:

زوجين براى لعان، اعمال ذيل را به زبان عربى يا مادرى به پيشگاه محكمه طور ايستاده انجام مى‌دهند:

1- ابتدا زوج چهار مرتبه بگويد: شهادت مى‌دهم به الله كه آن‌چه به زوجه‌ام نسبت داده‌ام، واقعيت است.

2- بعداً محكمه زوج را نصيحت مى‌كند، اگر خود را تكذيب كرد، حد بر او جارى مى‌شود و الا براى بار پنجم بايد بگويد: لعنت الله بر من، اگر آن‌چه را به زوجه‌ام، نسبت داده‌ام، واقعيت نداشته باشد.

3- بعداً زوجه جهار مرتبه بگويد: شهادت مى‌دهم به الله كه آن‌چه را زوجم به من نسبت مى‌دهد، واقعيت ندارد.

4- بعداً قاضى زوجه را نصيحت مى‌كند، اگر زوج را تصديق كرد، حد بر او جارى مى‌گردد و الا براى بار پنجم بايد بگويد: غضب الله بر من، اگر آن‌چه زوجم به من نسبت داده، واقعيت داشته باشد.

5- در صورت امكان جملات مذكور بايد به عربى ادا شود، در غير آن به زبان ديگر هم كفايت مى‌كند.

آثار مرتب بر لعان‌

ماده يكصد و سى و هشتم:

با وقوع لعان رابطه زوجيت منحل، حد قذف ساقط و نسبت طفل از ناحيه زوج نفى مى‌گردد.

فسخ نكاح به سبب رضاع‌

ماده يكصد و سى و نهم:

رضاع بعد از تحقق شرايط مندرج اين قانون و بعد از ازدواج، ايجاد قرابت رضاعى نموده و موجب انفساخ عقد نكاح مى‌گردد.

طلاق‌

ماده يكصد و چهلم:

1) طلاق، انحلال رابطه زوجيت است كه مطابق احكام مندرج اين قانون از طرف محكمه يا يكى از زوجين واقع مى‌شود.

2) زوج مكلف است بعد از وقوع طلاق، تمام تعهدات ناشى از عقد نكاح، مانند مهريه و نفقه معوقه زوجه را اداء نمايد.

3) زوجه مى‌تواند با داشتن وكالت در طلاق از طرف زوج در ضمن عقد خود را مطلقه نمايد، در اين صورت زوج مكلف به ايفاى تعهدات مندرج فقره (2) اين ماده مى‌باشد.

طلاق توسط محكمه‌