ماده يازدهم:

1) شخص امين واجد شرايط ذيل مى‌باشد:

1- داراى اهليت تصرف در اموال و حقوق مالى باشد.

2- داراى توانايى لازم جهت حفظ واداره اموال غايب باشد.

3- تضمين معتبر ارائه كند.

4- دعوى حقوقى و جزايى عليه غايب نداشته باشد.

5- به حكم محكمه مفلس شناخته نشده باشد.

2) وارثى كه واجد شرايط مندرج فقره (1) اين ماده باشد، بر ديگران حق تقدم دارد.

انواع ناظر

ماده دوازدهم:

1) ناظر به مفهوم اين فصل، شخصى است كه به منظور مراقبت از اجرائات امين از طرف محكمه تعيين گرديده و به دو قسم مى‌باشد:

1- ناظر استصوابى: شخصى است كه صحت تصرفات امين منوط به اذن قبلى يا بعدى او مى‌باشد.

2- ناظر اطلاعى: شخصى است كه امين از تصرفات خود در اموال غائب به او اطلاع مى‌دهد. ولى مى‌تواند مخالف نظر او عمل كند.

2) ناظر اطلاعى مكلف است از تصرفات خلاف قانون و خيانت امين به محكمه گزارش دهد.

مكلفيت امين‌

ماده سيزدهم:

1) امين داراى مكلفيت‌هاى ذيل مى‌باشد:

1- اهتمام به اداره صحيح اموال غايب و حفظ آن.

2- فروش، تبديل يا مصرف اموال ضايع شدنى به ترتيبى كه مصلحت غايب در آن تأمين شده بتواند.

3- اداء نفقه اشخاص واجب النفقه غايب و پرداخت ديون او.

4- تأديه اجرت مشروع شخص يا اشخاصى كه قبل از او، اموال غايب را حفظ كرده و يا اقداماتى جهت حفظ و اداره آن انجام داده‌اند.

5- حصول طلبات غايب و اموالى كه به او ارث مى‌رسد. در صورت امتناع مديون. امين عليه مديون اقامه دعوى مى‌كند، ولى نمى‌تواند به ضرر غايب صلح نمايد.

6- عدم فروش اموال غير منقول غايب. ولى هر گاه اداء دين يا پرداخت نفقه اشخاص واجب النفقه غايب متوقف بر آن باشد، در اين صورت امين مى‌تواند با اجازه محكمه آن را بفروشد.

7- ايفاء تمام تعهدات لازم الوفاء غايب.