فصل سوم: غايب‌

تعريف شخص غايب‌

ماده هشتم:

1) غايب به مفهوم اين فصل عبارت است از:

1- غايب معلوم الحيات: شخصى است كه حيات او معلوم بوده گر چه مكان او معلوم باشد يا نامعلوم و ارتباط با او ميسر باشد يا نباشد.

2- غايب مجهول الحيات (غايب مفقود الخبر): شخصى است كه از غيبت او به نظر عرف مدت طولانى گذشته و از حيات يا ممات او خبرى موجود نباشد.

غايب معلوم الحيات و مجهول الحيات‌

ماده نهم:

1) هر گاه غايب معلوم الحيات، براى اداره اموال خويش وكيل نداشته باشد، محكمه خود يا در اثر تقاضاى شخص يا اشخاص ذينفع، شخص يا اشخاصى را به حيث امين و ناظر تعيين مى‌نمايد تا حقوق مردم را از اموال او بپردازند و بقيه را حفظ نمايند.

2) هر گاه غايب مجهول الحيات براى اداره اموال خويش وكيل انتصاب نموده يا شخصى، كه به حكم قانون (ولى، وصى و قيم) ملزم به اداره اموال او باشد، اداره اموال الى حضور يا مرگ طبيعى يا صدور حكم به مرگ حكمى او از طرف آن‌ها صورت مى‌گيرد. مگر اين كه وكيل، ولى، وصى و قيم بميرند يا صلاحيت آن‌ها را زايل گردد.

3) هر گاه غايب مجهول الحيات براى اداره اموال خويش و كيل انتصاب نه نموده يا شخصى كه با حكم قانون ملزم به اداره اموال او باشد، موجود نبوده، محكمه خود يا در اثر تقاضاى اشخاص ذينفع، بعد از تثبيت مجهول الحيات بودن او، جهت اداره اموال او، شخص يا اشخاصى را به حيث امين و ناظر تعيين مى‌نمايد.

حفظ و نظارت اموال غايب‌

ماده دهم:

1) حفظ و نظارت اموال شخص غايب در داخل كشور الى انتصاب امين بر عهده عالم شيعه محل است كه از مجتهد شيعه نيابت داشته باشد.

2) حفظ و نظارت اموال شخص غايب در خارج كشور الى انتصاب امين به عهده سفارت يا قونسلگرى افغانستان مى‌باشد. سفارت يا قونسلگرى مكلف است، امين موقت را انتصاب و جريان را غرض طى مراحل قانونى از طريق وزارت امور خارجه به ستره محكمه پيشنهاد نمايد.

شرايط امين‌