لازم است به اين توثيقات عامه، حتى اگر وثاقت به معناى صداقت باشد نه عدالت، اعتنا نشود.

بر انسان واجب است كه جانب اعتدال را رعايت كند و درباره عدالت هركس بر اساس آنچه درباره وى وارد شده است، قضاوت كند. وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ أُمَّةً وَسَطاً[1] همان‌گونه [كه قبله شما يك قبله ميانه است‌] شما را نيز امت ميانه‌اى قرار داديم.

عجيب اين است كه يكى از علماى افراطى شيعه، «اصالة العدالة» را در حق اهل بيت پيامبر صلّى اللّه عليه و اله به معناى عام آن به جز على عليه السّلام، فاطمه عليها السّلام و حسنين عليها السّلام قبول ندارند.

درحالى‌كه از شيعه و اهل سنت، احاديث بسيارى در مدح اهل بيت وارد شده است و ما در حق تك‌تك آنان حكم به عدالت مى‌كنيم. اما پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله، حضرت على عليه السّلام، فاطمه زهرا عليها السّلام، امام حسن و امام حسين عليهما السّلام به دلالت آيه‌ إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً معصوم هستند، چنان‌كه در كتاب‌هاى كلامى خود آن را تبيين كرده‌ايم. البته علما در علم كلام در مقدار عصمت آنان و عصمت ائمه نه‌گانه شيعه اختلاف كرده‌اند. ما بحث مفصلى در كتاب صراط الحق درباره آن كرده‌ايم.[2]

[1] . بقره، آيه 143.

[2] . محمد آصف محسنى، صراط الحق، ج 3، ص 90- 99.