تعديل مى‌كنند و به معنويت آشنائى ندارند. و لذا در مقابل يك عده نرم، متواضع سخى و مهربان و در مقابل عده ديگر خشن بى رحم حريص بخيل متكبر و بى تفاوت‌اند.

بسيارى از اشخاصى كه مى‌پندارند براى تقرب بخدا و يا شرافت انسانى خود قدم برداشته اند، پس از دقت فهميده مى‌شود كه جز تجارت و بهره بردارى در آينده كارى انجام نداده‌اند زهى نادانى و بى خردى.[1]

دوم- اخلاق اقتصادى:

بندگان خاضع ابزار توليد و بردگان ماركسيزم درباره اخلاق نظرى دارند كه هم خنده داراست و هم اسفناك. آنان مى‌گويند:

ما كمونيستها مى‌گوئيم هر تئورى اخلاقى كه تاكنون وضع شده در مرحله نهائى نتيجه اوضاع اقتصادى جامعه بوده است از نقطه نظر ماركسيزم اخلاق نيز مانند تمام مظاهر ايدئولوژيك اجتماع بر پايه عوامل اقتصادى جامعه قرار دارد. و به گفته انگلس: افراد دانسته يا ندانسته، نظريات حقوقى خود را از شرائط اقتصادى اخذ مى‌نمايند مكتب ماركسيسم مفهوم اخلاق را از درك مادى تاريخ نتيجه مى‌گيرد اخلاق در حقيقت مظهرى از مظاهر آن وجدان اجتماعى است كه روابط توليد، مشخص كننده خصوصيات آن مى‌باشد.

[1] - البته ما منكر حسن جزا و پاداش خوب نيكوكاران نيستيم و هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلَّا الْإِحْسانُ. ولى آنرا جزئى از اخلاق مى‌دانيم نه محور عمده و اصلى آن.