خاطر زدن يك سيلى يا نزاع صد دلار سخت گيرى مى‌كنند و به آزادى فردى و عمومى ايمان راسخ دارند بر اساس تبعيت سياست از اقتصاد گاهى براى فروش اسلحه و ساير صنايع توليدى خود در بازارهاى جهان از هيچ جنايت شرم آور و عمل خلاف انسانى خوددارى نمى‌كنند و براى رونق اقتصاد كشورشان ملتهاى مستضعف را در بند اسارت مى‌كشند و ثروتهاى ملى آنان را استثمار مى‌كنند و در مقابل كشتن صدها هزار انسان بى گناه و نابودى ميليونها پول ملت و كشورهاى ديگر از مجالس سنا و شوراى ملى خود مدال تقدير مى‌گيرند و افتخار مى‌كنند ولى اگر صد دلار از بيت المال كشورش را به خيانت بردارد بايد محاكمه و محكوم شود اينست تمدن امروزى بشر مادى بى روحانيت و معنويت و متخلق به اخلاق مادى!

نمونه ديگر:

مردمى را در محيط خود مى‌بينيد كه مهمانيهاى مجللى بر پا ميدارند كه حكايت از سخاوت آنان مى‌كند از مسافران و مريضانى ديدار و عيادت بعمل مى‌آورند كه گوئى رحم و مروت و محبت دارند، بدوستان قرض مى‌دهند و با آنان همكارى مى‌كنند، ولى نه با همه بلكه با آن كسانى كه از آنان توقع مقابله به مثل را در آينده دارند[1]. و يا در گذشته از او نفعى برده اند. اينان در همه كارها ترازوى مادى را جلوى روى خود گذاشته همه چيز را با آن وزن و

[1] - بطور نمونه اوايل كتاب آئين دوست يابى، ديل كارنگى را مطالعه كنيد.