و آزمايش افتد (و در اداى آنها كوتاهى كند) بگو بدانم كه اگر من چيزى بتو گفتم بدان وثوق و اعتماد دارى؟ عرض كردم: فدايت گردم اگر من به گفته شما اعتماد نكنم پس به گفتار چه كسى اعتماد كنم با اينكه شما حجت خداوند بر خلق او هستيد؟ فرمود: پس اعتمادت به خدا (و وعده‌ها و گفتارهاى او) بيشتر باشد زيرا خداوند به تو وعده اجابت داده است (يا اينكه اجابت دعاى تو به موعدى واگذار شده است) آيا خداى عزوجل نمى‌فرمايد: «و هر گاه بپرسند بندگان من از من پس همانا من نزديكم و اجابت كنم دعاى آنكه مرا خواند» و فرموده است: «نااميد نباشيد از رحمت خدا» و نيز فرموده است: و خدا نويدتان دهد به آمرزش و فضل پس تو به خداى عزوجل اعتمادتت بيشتر باشد از ديگران و در دل خود جز خوبى راه نده كه شما آمرزيده ايد.

2- در صحيح جميل آمده است كه مردى به حضرت صادق (ع) عرض كرد: قربانت شوم خداوند فرموده است «دعا كنيد استجابت مى‌كنم براى شما» ما دعا مى‌كنيم و استجابت نمى‌شود؟ حضرت فرمود: براى آنكه شما به عهد خدا وفا نكرديد در حالى كه خداوند مى‌فرمايد: أَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ‌ به خدا سوگند اگر شما براى خدا وفا مى‌كرديد خدا هم براى شما وفا مى‌كرد.[1]

[1] - ص 368 ج 93 بحار الانوار.