يك نوع ايثار ديگر داريم كه بالاترين مظهر انسانيت است و آن ايثار جان براى تحصيل هدف الهى است مسلمان بايد فكر و ذكر و قدم و قلم و مالش در راه تقويت غايت عظماى او بكار رود كه: «انما الحياة عقيدة و جهاد» و اگر جانش در راه جهاد لازم باشد بايد در احقاق حق و ابطال باطل مخلصانه فرياد برآورد.

هر موقع به اين حد از ايثار رسيديم ولى اللّه هستيم.

فايده‌

امام صادق (ع) در صحيح حلبى مى‌فرمايد: «حسن بن على عليهما السلام سه مرتبه اموال خود را با خدا قسمت نمود حتى يك لنگه كفش را نيز داد و بيست مرتبه پاى پياده به مكه رفت و حج نمود.[1]

مطالب زير قابل توجه و دقت است.

اول- بعضى از علماى اخلاق نوشته‌اند كه سرّ لزوم يا استحباب انفاق سه چيز است:

الف: بيرون رفتن محبت مال از دل و انحصار محبت به خداوند عزوجل.

[1] - ص 336 ج 6 الوسائل.