بنظر عرف نيست. بلى اگر از نظر علوم ثابت شود كه حتى سلولهاى جسم لطيف در تغيير و تحول هستند و نيز توانائى علم تجربى بر كشف جسم لطيف در بدن انسانى محرز گردد، ميشود استدلال فوق را تمام دانست.

اما استدلال به مشاهده بساطت روح (مدلول كلمه من) بر تجرد آن، از اين دانشمند بسيار تعجب آور است، زيرا بساطت نفس، مشهود انسانها نيست و تنها وحدت نفس در مقابل تعدد فعلى مشهود است، هركسى خود را يكى مى‌داند نه دو تا، ولى اينكه روح مركب است يا بسيط؟ مربوط به استدلال است و مشهود كسى نيست راست است ما هر اندازه به خود فشار مى‌آوريم تا (من) را تجزيه كنيم نمى‌توانيم ولى اين عجز تصورى ما موجب نفى اجزاى (من) در واقع، نمى‌شود و راه نفى وقعى آن اقامه برهان است.

مى‌توان گفت صفات روحى از قبيل حب و بغض، اراده و كراهت قابل انقسام نيست و عدم قابليت تجزيه آنها ظاهر است و از عدم انقسام آنها بساطت روح و نفس بدست مى‌آيد.

4- ما استدل به بعضهم من ان الروح تكون محلا لامور يمتنع حلولها فى الماديات و كل ما يكون كذلك يكون مجردا بالضرورة. اما بيان كونها محلالتلك الامور فانها تتعقل تلك الامور و التعقل انما يكون بحلول الصورة و انطباع المثال. و المادى لا يكون صورة لغير المادى و مثالاله.