4- وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرى‌ فَإِذا هُمْ قِيامٌ يَنْظُرُونَ ... (الزمر 68).

در صور دميده شد (يا دميده مى‌شود) پس آنانيكه در آسمانها و زمين هستند مى‌ميرند يا بيهوش مى‌شوند مگر كسانى كه خداوند (نجاتشان را از اين دميدن) خواسته است، سپس مرتبه ديگر در صور دميده مى‌شود ناگهان همه ايستاده و نگاه مى‌كنند.

صعق يعنى چه؟

از المنجد بدست مى‌آيد صعق به فتح عين متعدى است و صعق به كسر عين لازم است مى‌گويد: صعِق الرعد: اشتد صوته و صعق شدة الصوت ... صِعِق صَعَقا صعقت الركية: انقاضت فانهارت و صعِق؛ غشى عليه و ذهب عقله من صوت يسمعه ... صعق مات و منه الآية «وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ» اى خروا ميتين او مغشيا عليهم‌

اصعقه: قتله الصعق: الموت. المصعوق: الذى يموت فجأة، المغشى عليه.

بر عبارت المنجد اين اعتراض وارد است كه لفظ صعق در مصحف شريف به صيغه معلوم است نه به صيغه مجهول و شايد ضمه حرف صاد از اشتباه مطبعه باشد.

بهرحال نمى‌توان مطمئن شد كه صعق در آيه كريمه به معناى مردن است، يا به معناى بيهوشى. و الله العالم.