4- روح در جهان سابق به جسمى تعلق داشته است؟

روح چه جسم لطيف و چه مجرد از نظر تعلق به جسم ديگر در آن جهان داراى محتملاتى مى‌باشد:

1- از موقع خلقت تا وقت تعلق به بدن فيزيكى در رحم مادر، به استثناى وقت كوتاه ميثاق در عالم ذر به هيچ جسمى تعلق نداشته باشد.

2- از موقع خلقت تا آمدن به اين نشئه مستمراً به جسمى تعلق داشته است.

3- از موقع آفرينش تا دو هزار سال به بدنى تعلق نداشته ولى در زمان حضرت آدم و اخراج ذريه او به صفت ذر، تعلق روح به آنها تا آمدن به اين دنيا ادامه داشته است.

برهيچ يك از اين محتملات دليل معتبرى وجود ندارد و الله العالم. و ما اوتينا من العلم الا قليلا!.

در موثقه بكير- كه در فصل ششم ذكر شد- حضرت باقر مى‌فرمايد:

وعرض الله عز و جل على محمد امته فى الطين و هم اظلة، و خلقهم من الطينة التى خلق منها آدم و خلق ارواح شيعتنا قبل ابدانهم بالفى عام ...

ولى در اين حديث از دوام تعلق روح به بدنهاى خاكى ذرى صحبتى به ميان نياورده است.

و فى رواية ضعيفة سنداً عن الباقر (ع): اى جابر همانا اولين چيزى را كه خداوند خلق فرموده، محمد و عترت او، كه هدايت‌