19- قوه مدونه و مجلس شورا

خلاصه نظر به من در اين بحث دراز و پيچيده امور زير است‌

1- به مجلس سنا نيازى نداريم و بجاى آن مجلس تدوين قانون كه از علماى جيد مذهبى كه معلومات بالائى داشته باشند و از اساتيذ متدين و متخصص قانون و حقوق و سياست و علوم بشرى كه شرايط آنان توسط جمعى از اهل خبره بيان ميشود بوجود آيد كه وظيفه آنان تنها تدوين قانون و اصول گوناگون باشد. من از كلمه تقنين و مقنن بعنوان يك مسلمان وحشت دارم وضع قانون تنها مربوط بخداوند است او خالق و مالك و مدبر است و ذات مقدسه او حكم ميكند و بايد تنها حكم او نافذ گردد.

بلى تدوين قانون الهى و تبيين آن وظيفه فقهاى و متخصصين است كه در طول تاريخ اسلامى به آن قيام نموده‌اند مجلس تدوين مى‌تواند احكام شرعى را مطابق ايجاب زمان بشكل قانون در آورد و اين كار از نماينده‌گان شوراى ملى كه اكثرا بيسواد و يا كم‌سواد و فاقد فقاهت لازم و تخصص‌اند و بر اساس روابط محيط انتخاب ميشوند ساخته نيست و تجربه شاهد صادق بر آنست‌

مجلسى شوراى ملى.

كه ناظر بر اعمال و كردار دولت است بنظر من نماينده‌گان آن بايد داراى شرايط زير باشد

1- سواد كافى و حتى‌المقدور داراى تخصص در يك رشته. نمايندگان كم سواد نمى‌توانند بر وزارت‌خانه‌هاى فنى نظارت نمايند درين وزارت‌خانه‌ها جمعى داراى تخصص در رشته خود ميباشند غير متخصص نمى‌تواند بر آنها ايراد بگيرند و نواقص آنها را بفهمد و اصلاح كند