گاهى
كارخانههاى توليدى براى بالا بردن قيمتهاى محصولات خود و يا جلوگيرى از ارزان
شدن آنها، ميليونها دولار فراوردههاى خود را مىسوزانند و يا به شكل ديگر محو
مىكنند، و اينان حق شرعى چنين كار شيطانى را ندارند. گاهى مترفين و سرمايهدارها
در تجملات فاميلى و مهمانىها بىحساب مصرف مىكنند.
ميليونها
انسان در آفريقا و آسيا و امريكاى جنوبى از فقر و گرسنگى و برهنهگى رنج مىبرند،
ولى در طرف ديگر اسراف و تبذير بيداد مىكند اسلام به عنوان قانون زندگانى متعادل
انسانى، اسراف را حرام و ممنوع قرار داده است و قرآن مىگويد خداوند مسرفين را
دوست ندارد و تبذيركنندگان برادران شياطين مىباشند.
[1] اسراف مصرف مال بيشتر از
مقدار عقلايى، تبذير كه همهى مصرف، غير عقلايى باشد. اين تفسير را بعضى از لغويين
نمودهاند.