و از طرف چهارم: اگر ما از بركت فهم درست فرهنگ اسلامى، اعتقاد خود به قيامت را تقويت كنيم، زندگانى ما در همين دنيا شبيه زندگانى بهشتى‌ها و فرشتگان خواهد شد، و مدينه فاضله را به وجود خواهيم آورد.

5- كسب فضايل و كمالات‌

از لازمه اعتقاد به برزخ و قيامت، اعتقاد به بقاى روح انسانى مى‌باشد، وقتى ما بفهميم حيات ما منحصر به 70 و 80 سال زندگانى حاضر نيست، و روح ما مخلوق ابدى مى‌باشد (خالدين فيها ابدا) طبعا براى استحكام هويت و تقويت شخصيت خود، به سوى كسب فضايل معنوى و كمالات روحانى و علمى مى‌رويم زيرا مى‌دانيم كه درجات آخرت فقط بر اساس علم و تقوى و مكارم اخلاقى است، و در آنجا همه عناوين اعتبارى ديگر از بين مى‌رود. (هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ) (إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ. قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها)

و اگر چنين شود اجتماع انسانى بالاتر از اجتماع ملائكه مى‌شود، و كمال بر محيط ما به حاكميت مى‌رسد، به اميد آن روز.

6- معتقد به زندگانى برزخى با گذشته‌گان خود به وسيله دعا و استغفار و اتحاف خيرات، پيوند عاطفى برقرار مى‌كند و خود را