بنظر نگارنده موضوع اول و سوم قابل تفصيل بيشتر نبوده و هر دو آنها
واضح است ولى موضوع دوم كه تحديد مالكيت باشد نياز به بيان دارد.
حدود
توليد
(الف)
توليد، توليد بهر طريقى كه باشد از نظر اسلام آزاد است، و اگر فرضا در اسلام
تشويقى از آن بعمل نيامده باشد. ظاهرا بخاطر اينست كه احتياجى بآن حس نشده زيرا
انسان طبيعتا و ذاتا علاقمند بتوليد است، مع الوصف اسلام مردم را بكار كردن تشويق
و ترغيب زيادى نموده كه ما بعدا نصوص دينى آنرا ذكر خواهيم كرد.
بلى
در مواردى هم توليد از نظر اسلام ممنوع است و ربحى كه حاصل ميشود در ملك صاحب
توليد داخل نميشود بلكه بايد بمالك اول آن و يا به بيتالمال و يا به تهيدستان
داده شود، و چند نمونهاى از موارد مذكور ذكر ميگردد.