جلوگيرى نمايند.

ولى اين ادعا دروغ است زيرا ما در تاريخ اديان بطور قطعى ميخوانيم كه دين از بين مردم فقير پيدا شده و مروجين و مبلغين دينى غالبا مردم فقير و بيچاره بوده‌اند نه ثروتمندان و توانگران مترف و مسرف، علاوه تا در دين اسلام معامله ربوى (سود) و استشمار شديدا ممنوع گرديده و ثروت‌مندان و مستمندان و تهى‌دستان از نظر قانون اسلامى در يك درجه قرار گرفته‌اند و هيچ امتيازى براى اغنيا در نظر گرفته نشده بلكه گردن كلفت‌ها و زور- گويان و اغنياى مفسد مورد مذمت و نكوهش قرار گرفته و در اموال اغنيا بنفع مستمندان حقوقى وضع گرديده، آيا كدام عقل باور كند كه دين اسلام از طرف اغنياء براى تجميد افكار فقرا بوده در حاليكه قوانين آن بنفع ثروتمندان نيست و حتى بزرگترين طريق استشمار كه ربا و سود باشد حرام گرديده است.