مالك و تنظيم كردن امورات اموال توليدى و فروش آن تماماً عمل و كار اقتصادى مى‌باشد كه بر اساس نظريه ماركس بايد در ايجاد قيمت مدخليت داشته باشد. و در نتيجه از ربح خالص باو حصه‌اى داده شود، و عليهذا ماركس حتى بنابر اصول خودش نيز حق ندارد مالك را مستحق هيچ حقى نداند و ربح را تماما از كارگر بداند زيرا كار مالك و كار كارگر هر دو كار است كه ملاك توزيع قرار مى‌گيرند. و معلوم نشد كه ماركس چرا كار مالك را ناديده گرفته؟ آيا متوجه نشده يا تعمدى داشته؟

مشروع بودن ربح مالك‌

آيا در كشورهاى سوسياليزمى باشخاصيكه در امر توليد و فروش نظارت و رسيدگى مى‌كنند ماهانه حقوق نمى‌دهند، آيا حقوق آنها از حقوق ماهانه كار- گران بيشتر نيست؟ مگر مالك مستحق چنان حقوقى نيست؟ چرا اينهمه تغافل و تجاهل؟؟