نمى كنيد و اگر براى ما كنيد؛ ما داناتر به كتاب خدا و سنت رسول الله و دستورات ثقلين از آنان هستيم و تفصيل اين بحث در مقدمات گذشت.

پيروان مذهب جعفرى به دستورات و ارشاد امام جعفر صادق (ع) (استادمذاهب) عمل مى كنند و از بدعت و ساير محرمات به دوراند و از خداوند مى خواهيم حُسن تفاهم را بين همه مسلمانان به وجود بياورد. ما واقعاً افسوس مى خوريم كه هرسال در ماه محرّم در نوشتن و طبع و پخش اين اعلاميه ها زحمت بيهوده و حتى مضر كشيده مى شود زيرا اين اطلاعيه بين جوانان ساده لوح و بى خبر موجب كدورت و بدبينى و حتى سبب قتل و جرح برادران مسلمان به دست همديگر مى شود و حادثه محرم امسال در پوهنتون كابل شاهد عادل اين كار است كه بحمدالله با خويشتن دارى شوراى علماى شيعه افغانستان و اعتقاد به اخوت اسلامى مهار شد.

3. از ابن تيميه- كه جمعى از علماى محترم اهل سنت او را جرح كرده اند- اعضاى بنياد محترم جملاتى را نقل كرده اند كه جواب آنها را قبلا نوشتيم.

4. در صفحه 22 نوشته اند كه ابن كثير گفته: ولكن لا يحسن ما يفعله الشيعه من اظهار الجزع و الحزن الذى لعل اكثره تصنع و رياء ...

اولًا؛ ابن كثير جرئت نكرده اظهار جزع و حزن شيعه را بدعت و حرام بداند بلكه گفته «نيكو نيست» كه از احتياط او در فتوى حكايت دارد.

ثانياً؛ او از كجا فهميده كه ميليونها تن شيعه كه در طول تاريخ بر اهل البيت گريه و زارى كرده اند، اكثر آن رياكارى و ساخته گى بوده؟ ابن كثير مى تواند در قيامت اين اتهام خود را هرچند كه با حرف (لعلّ/ شايد) گفته اثبات بدارد؟ آيا او علم غيب داشته؟ آيا عقل قبول‌