خونهاى آنان است، دسته اى ازجوانان از آل محمد (ص) كشته ميشوند كه آسمان و زمين بر آنان گريه مى كند.

روايات و حكايات موضوع شهادت سيد شباب اهل الجنة و خواب ديدن ام سلمه (رض) حضرت پيغمبر اكرم (ص) را با سر و محاسن خاك آلوده و خبر دادن از قتل حضرت حسين و از بين رفتن قاتلين به غضب خداوند به طور معجزه؛ همه از دلايل صحت نبوت پيغمبر آخرالزمان است. آيا گريه كردن حضرت على در كربلا درموقع رفتن به صفين و گريه كردن ام سلمه و گريه كردن شخص پيغمبر (ص) قبل از شهادت بدعت است يا سنت؟ مسلماً سنت است. پس گريه كردن بعد از سه روز و عزادارى امام حسين هم سنت است به طريق اولى و ائمه اهل بيت يكى از دو ثقل متروك پيامبر (ص) در ميان امت كه پيروى آنان مانع از گمراهى مى شود نيز هم خود عزادارى و گريه و زارى كرده اند و هم پيروان خود را تشويق به آن نموده اند.

مطالبى قابل توجه‌

شكى نيست كه رحلت حضرت خاتم النبيين (صلى الله عليه وآله) از نظر عقلى به مراتب شديدتر و سخت تر و ضرربارتر از حادثه عاشورا مى باشد، زيرا به درگذشت آنحضرت (ص) وحى آسمانى و افاضات خاص ربانى قطع شد و ديگر تا روز قيامت وحى نازل نخواهد شد و قطع وحى الهى بزرگترين خسارت براى نوع انسانى مى باشد، پس چرا شيعيان به اندازه عزادارى شهداى كربلا براى سروركائنات عزادارى‌