مجتهد ميّت را ابتداءً جايز مى دانند و ثانياً اهل سنّت دو گونه مجتهد دارند مجتهد مطلق كه رئيس مذهب هم مى باشد؛ مانند فقهاى مشهور چهارگانه.

مجتهد مشروط كه با فتاواى درون مذهبى نظر عمومى رئيس مذهب استنباط حكم مى كند اين دو مجتهد حق فتوى را دارند و اهل علم غير مجتهد نمى توانند خودشان به فتواى خود عمل كنند تا چه رسد كه براى مقلّدين امام خود فتوى صادر كنند تا چه رسد كه براى پيروان ساير مذاهب فتوى بدهند كه جمعى از آقايان سلفى همين گونه هستند اينان به فتواى خود يا نويسنده يك كتاب كه مثل خودش است براى همه مسلمانان جهان فتوى صادر مى كنند و بر همين اساس مسلمانان را تكفير يا تفسيق مى نمايند و بدعت گزار و مخالف شرع مى دانند كه بسيار خنده دار وگريه دار و مايه مصيبت و افسوس است.

كاش سلسله مراتب علماء همانند سلسله مراتب نظاميان و دكتوران مشخص مى بود تا اهل دينى از محدوده علمى خود بيرون نمى رفتند و فراتر از علم خود اظهار نظر نمى كردند و بين مسلمانان دشمنى و بدبينى و حتى خونريزى را بوجود نمى آوردند و محصلين مسلمان را كه زير درس، برادروار نشسته اند از نادانى خود به جان ديگرى نمى انداختند و كارخانه تكفير و كافر سازى براى هميشه خاموش مى شد و از توليد [باز] مى ماند.

قصه عبرت آموز

ما مجبوريم براى ارشاد صاحبان كارخانجات توليد كفر و تكفير، اين داستان تاريخى را نقل كنيم تا به خواست خدا يك عده قلم به دستان و