احياء مقادير زياد زمين‌هاى باير به قسمت دولتى به طور معقول و سنجيده، منتقل گردد.

چهارم: در نظام سياسى دينى و شيوع ارزشهاى اخلاقى، اسراف و ول‌خرجى و زيادى مصرف و آباد نمودن ساختمان‌هاى گران‌قيمت براى كارمندان بالاى دولت و تهيه ماشين‌هاى بنز و ميز و صندلى و فرش‌هاى فاخر و حقوق‌هاى گزاف و داير كردن دواير پرمصرف بى فايده در داخل، و تاسيس سفارت‌ها در كشورهايى كه اثر مهمى براى كشور ندارد، و اختصاص بودجه كلان براى سفارت‌خانه‌هاى غير لازم و امثال اينها ممنوع است. و بودجه دولت پس از حقوق كارمندان و كارگزاران- در هر سه قوه- به حد متوسط، بايد در امر زراعت و مالدارى و توليد مواد مواد مورد احتياج و حفظ صحت عمومى و توسعه كمى و كيفى راه‌هاى مواصلاتى و تقويت تحصيل علوم در همه مراحل آن و به راه انداختن صناعات و كارخانه‌هاى توليد و ساير اموريكه زيربناى ترقى همه‌جانبه مادى و معنوى مردم كشور مى شود، مصرف گردد. در همچو يك حالت ترقى كشور و ملت بهتر تامين مى‌گردد.