فصل دوم: أحكام حكومت‌هاى دين‌گريز و دين‌ستيز

مساله 28: فرد متدين و ديندار، هدفمند و داراى رسالت الهى است، إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ ...[1] استقامت مومن موجب نزول ملائكه بر او در همين دنيا مى‌شود.

مومن در هر نظام سياسى و زمان و مكانى كه باشد بر خط الهى پايدار مى‌ماند و باطل را نمى‌پذيرد و از پيروى حق غفلت نمى‌ورزد و به سر بردن در بى‌هدفى و بى‌جهتى و يا همرنگ بودن با جماعت به دور از حق‌طلبى، درخور انسان- تا چه رسد به مسلمان- نمى‌باشد.

مساله 29: مومن در نظام‌هاى غير دينى و محيطهاى فاسد، اثرپذير نمى‌شود و در حد توان به دين خود عمل مى‌كند. و مى‌داند

[1] - كسانيكه پروردگار خود را اللّه گفته‌اند و سپس استقامت داشته‌اند ملائكه بر آنان نازل مى‌شود( و مى‌گويند) ترس و غمى بر شما نيست( شما پيروزيد و ناجى).