2- به آراى اكثر واجدين شرأيط رأى 90%

3- به آراى اكثر واجدين شرأيط رأى 80%

4- به آراى اكثر واجدين شرأيط رأى 70%

5- به آراى اكثر واجدين شرأيط رأى 60%

6- به آراى واجدين شرأيط 51%

آنچه كه از حكومت مردم بر مردم به ذهن مى‌رسد، فرض اول (100%) و فرض دوم (90%) است. فرض اول دموكراسى واقعى است و هيچ‌كس در خوبى آن شك ندارد. چنانچه فرض دوم نيز با نوعى ترديد و دغدغه خاطر و از باب تسامح مورد پذيرش است.

ولى اين دو فرض بسيار نادر الوقوع است و حتى فرض اول كه همه واجدين شرايط رأى به يك رأى دهند در حد صفر است. و در مجموع مى‌شود كه اين دو فرض بسيار نادر را يك فرضيه واقع‌ناشدنى تلقى كنيم.

فرض پنجم و ششم داخل مفهوم دموكراسى نيست و شمردن آن از حكومت مردم بر مردم جز يك نوع نيرنگ و فريب چيزى بيش نيست.

چون حكومت مذكور، حكومت نصف مردم (بعلاوه كميت ناچيز) بر نصف ديگر مردم است و هيچ دليل عقلى يا عقلايى براى مشروعيت اين حكومت (تا چه رسد براى نيكويى و خوبى آن) وجود ندارد. بلى مى‌شود بگوييم بايد آنرا از باب مجبوريت و حفظ نظام بپذيريم هرچند كه‌